بی حضورت...

در انتظار توام 
در چنان هوایی بیا 
که گریز از تو ممکن نباشد 
.. 

تو 
تمام تنهایی‌هایم را 
از من گرفته‌ای 

خیابان‌ها 
بی حضور تو 
راه‌های آشکار 
جهنم‌اند 

شمس لنگرودی

 

 

نماند و رفت...

دلم برای کسی تنگ است... که آمد... نماند و رفت.... و پایان داد به هرچه داشتم!

درتنهاترین تنهاییم تنهای تنهایم گذاشت!!!

 

خدا را دوست دارم و با وفاتر از او سراغ ندارم...

به رسم همین وفا داریست که

کسی را که دوستش دارم به او میسپارم...

 

خدایا مواظبش باش

 

 

باران که میبارد، دلم برایت تنگ تر میشود...

راه میفتم بی تو زیرچترم ...

من بغض میکنم،آسمان گریه ...

 

بانو...

بانو

کمک کنید در این زمانه

نجیب بمانم

قول میدهم 

تاوانش را بپردازم

هرچه که باشد...

 

بگیر از من جهانم را ولی بانو ! حرم را نه.

 

بگیر از من جهانم را ولی بانو! حرم را نه

 

تمام جاده ها آری خیابان ارم را نه

 

راز محبوبیت این بانو

راز محبوبیت این بانو
اما راز این همه دلدادگی شیعه به بانوی خاندان عصمت و طهارت چیست؟ پاسخ این پرسش را باید در سیره و زندگی عمه سادات جست، زیرا هیچگاه معصوم و امام شیعه، شخصی را بی دلیل این اندازه تکریم نکرده اند. 
خداوند این همه عظمت و شکوه را به پاس خدمات حضرت معصومه به او عنایت کرده که تا همیشه تاریخ ادامه خواهد داشت.
برای روشن شدن ابعاد شخصیتی حضرت معصومه سراغ حجت الاسلام اسماعیل چراغی، استاد مؤسسه آموزشى و پژوهشى امام خمینى(ره) رفتیم.
او با اشاره به اینکه زندگانی حضرت معصومه(س) را از دو رویکرد مى ‌توان بررسى کرد، ابراز می‌دارد: یک رویکرد، رویکرد نقلی است، یعنى شناخت شناسنامه‌اى حضرت معصومه(س) و رویکرد دیگر، فلسفه تاریخ و نگاه تحلیلى به زندگى ایشان است که از اهمیت بیشترى برخوردار است.
وى می‌افزاید: در رویکرد نقلى، روز تولد، محل تولد و شرایط زندگى و محل رحلت ایشان بررسى مى‌شود که البته راجع به این رویکرد در تاریخ نقلى، موارد خام زیاد نداریم و به زندگانى ایشان از این جنبه کمتر پرداخته شده است.
استاد مؤسسه آموزشى پژوهشى امام خمینى(ره) با اشاره به اینکه در لا به لاى روایات مى ‌توان شاکله شخصیت حضرت معصومه(س) را پیدا کرد و به جایگاه بزرگ ایشان واقف شد، خاطرنشان می‌کند: در زندگى هر شخصیتى یک سرى نقاط عطف و قله‌هایى وجود دارد که در فلسفه تاریخ مى‌ تواند شخصیت طرف را بنمایاند، یکى از نقاط عطف زندگى حضرت معصومه(س) که در شناخت آن حضرت، تأثیر گذار است، بحث هجرت ایشان از مدینه به قم است.
حجت‌الاسلام چراغى تأکید می‌کند: هجرت حضرت معصومه(س) یک عمل سیاسى بزرگ و هوشمندانه و با هماهنگى امام رضا(ع) بود، این هجرت از قبل برنامه ریزى شده بود تا ایشان از مدینه به سمت قم بیایند و در بین مسیر حرکت، هم ترویج آموزه‌هاى دینى بکنند و هم یک پایگاه براى آینده شیعیان تشکیل دهند.
وی ابراز می‌دارد: هجرت حضرت معصومه(س) یک حرکت تمدن ساز، هویت بخش و یک حرکت آگاهانه و همراه با بصیرت و در راستاى احیاى تمدن اسلامى و هویت بخشى به تشیع بود.
این پژوهشگر جامعه شناسی می‌افزاید: هجرت حضرت معصومه(س) مانند حرکت تکمیلی حضرت زینب(س) در زمان امام حسین(ع) از نوع حرکتهاى تکمیلى بود و هدف امام رضا(ع) را به خوبى تکمیل کرد.

می ترسیدم ضریح را ندیده از دنیا بروم.

می ترسیدم ضریح را ندیده از دنیا بروم
پیرمرد و پیرزنی که با زحمت فراوان فرسنگها راه را به نیت زیارت محبوبه رضا؛ معصومه(س) طی کرده اند، از سمت ضریح خارج می‌شوند؛ شوق زیارت در صورت و سیرتشان هویداست. گاهی دست به سمت آسمان بلند می‌کنند و چیزی بر لب زمزمه، شاید خواسته ای در دل دارند که هیچ کس نای شنیدن آن نیست.
این پیرمرد که از یکی از روستاهای استان لرستان میهمان شهر کریمه اهل بیت(ع) شده است، می‌گوید: تاکنون ضریح مطهر حضرت فاطمه معصومه(س) را از نزدیک زیارت نکرده بودم، می‌ترسیدم در این سالهای آخر عمر، این ضریح را ندیده از دنیا بروم. امروز که به قم رسیدیم، گویا دوباره زنده شدم، دیگر هیچ آرزویی در دل ندارم. همسرش نیز که به سختی راه می‌رود، تنها دستانش را رو به آسمان می‌برد و می‌گوید: السلام علیک یا فاطمه معصومه(س(

 

اذن دخول حرم بانو...

اذن دخول

انگار به شهر فرشتگان رسیده ای. در صحن آیینه، شور و شوقی دو چندان پیدا می‌کنی. کفشهایت را به کفشداری می‌سپاری تا با پای برهنه، قدم در وادی بهشتی بگذاری که پاداش زیارت حضرت معصومه(س) است. تمام خواسته ها و دلتنگی هایت را در دست گرفته، اذن دخول می‌گیری و وارد صحن بهشتی حرم مطهر می‌شوی و به نشانه ادب، دست بر سینه می‌گذاری و بر حضرت معصومه(س) و خاندان پاک و مهربانش درود و سلام می‌فرستی و این جمله را ورد زبان می‌کنی: یا فاطمه اشفعی لنا فی الجنه.

فضیلت بی نظیر.....

فضیلت بی نظیر 
 شیخ محمد تقی تُستری، در قاموس الرجال، حضرت معصومه (س) را به عنوان بانوی اسوه معرفی کرد و فضیلت وی را در میان دختران و پسران حضرت موسی بن جعفر (ع)، غیر از امام رضا (ع) بی نظیر دانسته است. ایشان در این زمینه چنین می نویسند:  ?در میان فرزندان امام کاظم (ع) با آن همه کثرتشان، بعد از امام رضا (ع) کسی هم شأن حضرت معصومه (س) نیست. بی گمان این گونه اظهار نظرها و نگرش به شخصیت فاطمه دختر موسی بن جعفر (ع) بر برداشت هایی استوار است که از متن و روایات وارده از ائمه اطهار (ع) به دست آمده است. این روایت ها، مقام هایی را برای فاطمه معصومه (س) برشمرده اند؛ مقامی که نظیر آن، برای دیگر برادران و خواهران وی ذکر نکرده اند و به این ترتیب، نام فاطمه معصومه (س) درشمار زنان برتر جهان قرار گرفته است.
به جـــان پاک تو ای دختر امام، ســلام          به هر زمان و مـکان و به هر مقام، سـلام
تویـی که شــاه خراسان بود بــرادر تــو          بـــر آن مقام رفیــع و بـر این مقام، ســلام
به هر عدد که تکلم شـود به لیل و نهار          هــــزار بـار فـــزون تـر ز هـر کـلام، ســلام
صبح تا شب و از شام، تا طلیعه صبــح          بر آستـانه قــدسـت علی الـدوام، ســلام
در آســـمان ولایــت، مــه تمــامی تـــو           ز پای تا به ســرت ای مـــه تـمـام، ســلام
به پیشگــاه تو ای خواهـــر شه کـَـونین          ز فـرد فـرد خلیـق، به صبح و شام ســلام
منم که هر سر مویم به هر زمان گویـد          به جـان پــاک تـو ای دخــتـر امـام، ســلام

صدای دلتنگی من....

گاه دلتنـــــــگ می شوم دلتنـگتر از تمام دلتنگـــــــــی ها

حسرت ها را می شمارم

و باختن ها

وصدای شکستن را

... نمیدانم من کدامین امید را ناامید کردم

وکدام خواهش را نشنیدم

وبه کدام دلتنگی خندیدم

که چنین دلتنگــــــــــــــــم

 

بانو! دلتنگیم، دلتنگ !.

ای بانوی کرامت،ای کوثر محبت،ای مهربان ترین مهربانان،فاطمه جان سلام !

بانو! دلتنگیم، دلتنگ !

دلتنگی ما از جنس غریب ترین لحظه های بی قراری ست. اشک هایمان پا برهنه ترین آواره گان تاریخ گریه اند!
و چشمانمان بی تاب ترین پنجره های انتظار! تنهایی آزارمان می دهد ! قلب هایمان او را می خواند!
او که تنهاترین است و هیچ کس سراغی از او نمی گیرد ؟!!
ما از عمیق ترین نقطه وجودمان او را می خوانیم و او را می خواهیم.

و به شوق دیدارش روز را شب و شب را به صبح می رسانیم.

و می دانیم بهار بی او خزانی بیش نیست !

شب های جمعه امید دیدارش خواب را از چشمانمان می رباید.
بانو! تو خود شاهدی که به حریمت پناه می آوریم و دعای فرج را کنار ضریحت زمزمه می کنیم .
هر شب جمعه به پابوست می آییم تا ملتمسانه بخواهیم فردا روز موعود باشد. جمعه ها یکی پس از دیگری آمدند و رفتند ولی او نیامد .
ای بانوی آب و آدینه ! تو خود می دانی اشتیاقمان را به یاری یار،تو ندبه های انتظارمان را شنیده ای.

سپاسگزارم ، سپاسگزارم بانو که در لحظات بیقراری مان در قرار های بارانی مان در حریمت با تو برقرار می شویم و شانه های اشکمان را به ضریحت تکیه می زنیم .
بانوی من! شاهدی که دنیا در تاریکی و ظلمت فرو رفته و در این طوفان هولناک امروز، تنها اوست که با نور وجودش می تواند گوهر حق را بنمایاند.

و منتظرانش را از این خستگی و تنهایی نجات دهد .